Dzisiaj, po latach sądzę, że miałam dziwne dzieciństwo. Nie miałam żadnego pojęcia o tych wszystkich sprawach. O wielu z nich dowiedziałam się później. Czasami dużo później. Ojciec bardzo chciał wrócić do Polski i na pewno wierzył, że to się stanie. I byłam tak wychowywana. Jestem tutaj w Anglii, stoję obok ojca lub reprezentuję rodzinę, ale jutro może zdarzyć się tak, że z powrotem znajdziemy się w Polsce i że ja będę tak samo przy nim, ale w kraju. Tata zawsze wierzył, że sytuacja zmieni się. Kiedy odszedł, mama oczywiście nie mogła przyjeżdżać do kraju, jednak swoimi występami starała się pokazać, że cały czas idzie w tym kierunku. Że kiedyś się uda. Że dojdziemy. I w końcu my obie tego doczekałyśmy. Zawsze jedną z najważniejszych dla ojca spraw było wykształcenie młodych ludzi. Przecież we wszystkich jego działaniach - i to nie tylko tych realizowanych po wojnie, ale jeszcze w jej trakcie: w Rosji, potem w Iraku, Iranie, na Bliskim Wschodzie, we Włoszech - przewija się kwestia edukacji. Jednocześnie dostrzegam, że ciągle wiedza o tamtych czasach jest niepełna. To nadal jest efekt wieloletniej kłamliwej propagandy, ale przede wszystkim - rezultat przemilczania zasług ojca i historii 2 Korpusu. Chcę, aby młodzież o tym wiedziała. [Anna Maria Anders]
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Socjalista przed wojną, więzień Auschwitz w czasie wojny, czołowy komunista po wojnie. Konformista, bohater dowcipów, wieczny premier. Szara eminencja, figurant. Ulubieniec wielu Polaków. Zmarł 20 stycznia 1989 roku. Niecałe pół roku później zakończył się w Polsce komunizm. Książka Piotra Lipińskiego to oparta na solidnej podstawie źródłowej próba rozwikłania zagadek i tajemnic, jakie narosły wokół Józefa Cyrankiewicza - jednej z najciekawszych postaci peerelowskiego establishmentu. "Wielki polityk, który uosabia wszystko to, co w polityce małe. Zdradzał. Obie żony; przyjaciół z przedwojennej PPS, w której wyrósł; akowców i rząd w Londynie, choć o mało nie został zastępcą delegata na kraj; Bolesława Bieruta, który dał mu stanowisko premiera; robotników, którym za młodu chciał służyć, a po poznańskim Czerwcu groził, że jeśli podniosą rękę na ludową władzę, to ona im tę rękę odrąbie. Przeczytaj, jeśli chcesz zrozumieć, jak polityk traci ideały i nie bacząc na zajmowane stanowisko premiera - jest tylko tym drugim. Wykonawcą poleceń faktycznego szefa." [Andrzej Skworz]
UWAGI:
Bibliografia strony 250-[256].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
"Demiurg. Biografia Adama Michnika" - jednego z najbardziej znanych architektów przemian polskiej rzeczywistości.
Roman Graczyk nie pisze z pozycji ani "przeciw Michnikowi", ani "za Michnikiem", lecz z pozycji "o Michniku". Nie wyklucza to jego pozytywnych ani negatywnych ocen, ale omija wszystkie założenia a priori w stosunku do opisywanej postaci.
Jedni Adama Michnika kochają, inni - szczerze nie cierpią. Nie da się powiedzieć ani jednego, ani drugiego o autorze tej książki. Rzetelnie opisuje nieproste koleje życia swojego bohatera. Przedstawia wyraziste poglądy Adama Michnika i mechanizmy tworzenia ideowych biegunów sceny politycznej.
Książka ukazuje potężną i wpływową osobowość, kogoś, kto ma ambicje budowania nie tylko sceny politycznej, ale i meblowania głów polskiej inteligencji. I komu się to w poważnym stopniu udało.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
- Żołnierz Legionów Polskich - Adiutant Naczelnego Wodza - Bywalec salonów warszawskich - Ulubieniec kobiet - Niedoszły pezydent RP
...oto jedna z najbarwniejszych postaci Drugiej Rzeczypospolitej. Romuald Romański, znakomity popularyzator historii, ze znawstwem i erudycją przybliża czytelnikom postać generała.
UWAGI:
Bibliografia strony 205-[206].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Postać generała Józefa Hallera, jednego z ojców naszej niepodległości, przypominamy w momencie szczególnym - w stulecie zainicjowania czynu zbrojnego Polonii amerykańskiej i powołania z inspiracji Romana Dmowskiego Armii Polskiej we Francji. Jej dowódcą, a tym samym i wodzem naczelnym Wojska Polskiego, uznawanym przez aliantów, został właśnie Haller. Liczymy na to, że publikacja, którą oddajemy w Państwa ręce, będzie stanowić ważny krok na drodze do przywrócenia należnego miejsca w naszej zbiorowej pamięci osobie, która blisko sto lat temu dla wielu Polaków stała się symbolem marzeń o Niepodległej i nadziei powrotu do ojczyzny.Józef Haller to nie tylko legendarna Błękitna Armia, powrót Kresów, historyczne zaślubiny z Bałtykiem czy Armia Ochotnicza w 1920 r., ale całe życie poświęcone Polsce. To także służba parlamentarna w II Rzeczypospolitej, wspieranie jej odbudowy oraz działalność na emigracji po 1939 r. i chrześcijański wymiar świadectwa Hallera.
UWAGI:
Bibliografia strony 385-388. Streszczenie angielskie, francuskie.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Generał Kazimierz Sosnkowski to jedna z najwybitniejszych postaci w życiu wojskowym i politycznym II Rzeczypospolitej. Wcześniej był współtwórcą polskiego ruchu niepodległościowego w Galicji, najbliższym współpracownikiem Józefa Piłsudskiego.Sylwetka generała ukazana jest na wielu płaszczyznach jego działalności. Przede wszystkim był on wojskowym zajmującym w hierarchii Wojska Polskiego wysoką pozycję, m.in. ministra spraw wojskowych i inspektora armii. Był jednym z dwóch kandydatów na objęcie po śmierci Piłsudskiego stanowiska generalnego inspektora sił zbrojnych, ale na skutek intryg politycznych nie został na nie powołany.W czasie II wojny światowej, kiedy formowały się polskie władze na emigracji, typowany był na Prezydenta RP, lecz i tu nie do końca zrealizował swoich planów i marzeń.
UWAGI:
Bibliogr. s. 375-[384].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Jeden z najbardziej paradoksalnych życiorysów polskiego komunizmu. Absolwent sowieckiej "Leninówki", członek partii bolszewickiej, wierny wyznawca stalinizmu, który w obecności Berii miał odwagę odmówić samemu Stalinowi. Bierut zamknął go w więzieniu, a jego nazwisko padało na najważniejszych stalinowskich procesach w krajach bloku sowieckiego. W 1956 roku odprawił do Moskwy najpierw Chruszczowa, a później Rokossowskiego. Na placu Defilad słuchało go 400 tysięcy ludzi, więcej niż jakiegokolwiek polskiego polityka, nie wyłączając Józefa Piłsudskiego. Miał poparcie kardynała Wyszyńskiego, a księża nazywali go Władysławem V. Gigantyczne poparcie narodu roztrwonił błyskawicznie, ale o to nie dbał. Coraz bardziej się staczał. Schlebiał antysemickim nastrojom w aparacie władzy i społeczeństwie, podżegał do "bratniej pomocy" w Czechosłowacji i był jednym z tych, którzy pogrzebali szanse na zreformowanie socjalizmu już na zawsze. A później kazał strzelać do robotników Wybrzeża.
UWAGI:
Bibliografia strony 467-469. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
